Drodzy Parafianie,

Jak roku poprzedniego Żuk zawitał ma kostrzyńskie pola.

Nim jednak tam dojechaliśmy wydarzyło się wiele dobrego, ale i złego.
Tego roku pogoda dała się we znaki i to ostro. Nie było tak zimno jak ubiegłej edycji najpiękniejszego festiwalu świata, ale padało ostro. Jak usłyszałem na MOP"ie od kierowcy ciężarówki. "Pada deszczyk, pada, kółeczka na wodzie Pada deszczyk, pada, ***** w dupę pogodzie."

Załadowani w pełną obsadę - załogę doczepiliśmy tego roku przyczepkę. Na reling dachowy załadowaliśmy gąbkę składaną do wypoczynku. Całość wyglądała przekomicznie - zdaniem inspektora transportu ruchu drogowego.

Pierwsze 80 km z 300km pokonaliśmy przy średniej prędkości 80km/h bez większego trudu. Jak to w życiu bywa, gdy idzie dobrze, coś musi się spieprzyć w najmniej oczekiwanym momencie.
Oficer pokładowy, którego funkcję przejmowało kilka osób z obsady, często sprawdzało odczyty z deski rozdzielczej, podając zapalonego papierosa kierowcy w nadziei by ten nie postanowił się zdrzemnąć.
Po chwili oficer dyżurny odnotował skok temperatury rzędu 95stopni Celsjusza. Alarm na pokładzie i zjazd na stacje. Krótka dywagacja na temat skwaru. Zarządzenie techniczne - demontaż grila - temperatura wraca do normy.
Kolejne 15km,
Silnik zaczyna pracować nierówno.
Kolejne wzniesienia zaczynamy pokonywać z większym trudem.
120km - stop. Wykręcanie zaworka zwrotnego z pompy wtryskowej.
135km, kierowca dalej zmaga się z brakiem zasilania w paliwo.
136 km. Silnik gaśnie na amen.
Demontaż filtra dodatkowego, czyszczenie. Odpowietrzanie układu.
Silnik odpala. Ruszmy.
Ten Horror trwał przez 11,5 godziny. Zgadza się 300km pokonaliśmy przez 11,5h.

Silnik gasł , słabł - brak zasilania w ropę. Lub ciągnie powietrze w układzie.
W ciemności i zmęczeniu trudno było zlokalizować ustrkę.
Gdy tylko opadły mi ręce (10h jazdy trupem zdychającym gdziekolwiek) zadecydowałem rozprucie filtra zasadniczego.
Pomogło i mogłem się wtoczyć na pola kostrzyńskie.
Tam, poprzednio upewniwszy się, że to to miejsce. Padłem na fotelu zapadając w 1,5 h sen.

Następnego ranka, przemoczony olejem napędowym pijąc kawę w akcie rezygnacji zadzwoniłem do osoby, która remontuje takie silniki. Sobota rano, zdaje się że odebrał Pan RYMARCZYK, któremu z tego miejsca BARDZO dziękuję.

Pan ten odpowiedział mi , że nie odbiera telefonów w soboty, ale postanowił się pomoc.
Diagnoza - zapchany zbiornik paliwa.
Strzał w 10-tkę.
Syfon - nie posiadał sitka. Rurka do dna i nic poza tym. Połamane sitko zatykało przekrój rurki uniemożliwiając przepływ paliwa.

Proste prawda ?
Wydawało mi się, że to nie możłiwe. Wykluczyłem taką możliwość. Posłuchałem rady i zamontowałem 5litrową bańkę po wodzie - zasilanie i powrót do rzeczonej bańki. Auto odpala.
Zrobiliśmy tego dnia zakupy.
Jeden z woodstockowiczów widząc moją pracę w deszczu, zlitował się i przyniósł kubek gorącej kawy, w dodatku zbudował stelaż z folii , który chronił mnie przed deszczem.

Teraz wydaje się to nawet śmieszne, mimo że usterka prozaiczna. Na tamtą chwilę wydawała się nie do pomyślenia.
Pozdrawiamy Inspektorów Transportu ruchu drogowego, którzy pomogli nam przepiać pasy transportowe, tak by było bezpieczniej dla nas i dla innych. Samochód obejrzeli i nie mogli nacieszyć oczu. Także sporo szczęścia.

Wróciliśmy na pełnych obrotach silnika, rekord 125km.h został pobity.

Na całe szczęście miałem ze sobą wąż kilka metrów długi. Zaaplikowałem przez korek wlewu do zbiornika (na koniec dałem sitko) i puściłem go przy ramie na tryki aż do pompy elektrycznej.
Widać problem rozwiązłą się niemal sam.

Kibicowali nam ludzie przechodzący na drodze. Widząc smolucha reagowali tekstem" dziewczyno rzuć frajera dla sapera" Gdy auto odpaliło, tłum ludzi na ulicy zareagował okrzykiem radości - strzelił nawet szampan, a korek spadł na reling dachowy.

Piękna sprawa. Pan Jureczek pomachał nam gratulując pomysłu i odwagi

Pozdrawiam ekipę z T2, która upierdoliła mi samochód błotem z wiadra.
To że czujecie się gorsi, bo macie silnik chłodzony powietrzem, brak ramy, skąpą ilość koni mechanicznych, oraz niską ładowności - umysłową również, nie jest moją sprawą.
Psujecie wizerunek tego pięknego miejsca.
Następnego roku przywiąże wam trochę blach i migomat, bo strasznie tą T2 zniszczyliście.
-ps. macie szczęście, ze otaczali was rozumni ludzie.